مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال دوازدهم شماره 3 (پیاپی 37، پاییز 1384)

سرطان سلول سنگفرشی پوست یکی از سرطان های منشا گرفته از اپیدرم سطحی یا مخاط دهان یا ناحیه مقعدی تناسلی است. در تعدادی از مطالعات ارتباط این تومور با ویروس پاپیلومای انسانی ثابت شده است. با توجه به شیوع نسبتا بالای کارسینوم سلول سنگفرشی پوست و رفتار تهاجمی و میزان عود بالای آن و احتمال متاستاز در صورت یافتن ارتباط معنی دار بین ویروس پاپیلومای انسانی و کارسینوم سلول سنگفرشی پوست با استفاده از درمان آنتی ویرال می توان جهت درمان و جلوگیری از پیشرفت و عود و تهاجم این کانسر پوستی که هدف این مطالعه نیز می باشد راهکارهایی ارایه داد.
در این مطالعه توصیفی – تحلیلی 66 بلوک پارافینی مربوط به ضایعات SCC(Squamos Cell Carcinoma) و بلوک های مربوط به حواشی سالم آنها جمع آوری گردید. بلوک ها برش داده شدند و با استفاده از کیت high pure product purification مبادرت به تخلیص DNA گردید. سپس با استفاده از روش PCR (Polymerase Chain Reaction) سه مرحله chain extension- primer annealing- denaturating روی DNA انجام شد و محصول PCR را با استفاده از ژل آگارز در کنار کنترل + و - الکتروفورز کرده و حضور و یا عدم حضور باندها را بررسی کردیم.
از 66 مورد نمونه SCC 13 مورد 19.7% ویروس HPV(Human Papilloma Virus) در ایشان مثبت بود و حاشیه ضایعه در 2 مورد از نمونه ها که از نظر HPV مثبت بودند مثبت بدست آمد (3% کل نمونه ها) از بین مواد HPV مثبت 86.7 درصد داخل ضایعه و 13.3 درصد حاشیه ضایعه بودند که با توجه به P.value=0.0003 ارتباط کاملا معنی داری بین ابتلای به HPV و SCC یافت شد.
نتیجه نهایی: به نظر می رسد یافته های مطالعه حاضر ارتباط ویروس پاپیلومای انسانی با سرطان سلول سنگفرشی پوست را تایید می کند بدین لحاظ ممکن است بررسی ویروس HPV در بیماران مبتلا به SCC و استفاده از درمان آنتی ویرال جهت درمان، جلوگیری از پیشرفت، عود و تهاجم این کانسر پوستی منطقی باشد.

بیماری دیابت از جمله بیماری هایی است که از دیرباز شناخته شده و از زمان شناخت آن تلاش های زیادی برای درمان آن صورت گرفته است. اغلب راه های بکار گرفته شده در درمان این بیماری با مشکلات و عوارضی روبرو هستند. استفاده از گیاهان دارویی از قدیم مورد توجه بوده و در سال های اخیر بیشتر مورد بررسی قرار گرفته اند. در این بررسی اثر عصاره تتراکلروکربنی بذر شنبلیه روی موش صحرایی دیابتیک مورد مطالعه قرار گرفته است.
حیوانات از نوع ویستازنر با استفاده از استرپتوزوسین به مقدار 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (در سه دوز تقسیم شده) در سه روز متوالی با تزریق داخل وریدی دیابتی شدند. ده روز پس از دیابتی شدن عصاره تتراکلرورکربنی بذر شنبلیله که با روش خیساندن تهیه شده بود از راه دهان تجویز، دو ساعت پس از تجویز نمونه خون از ورید دم تهیه و گلوکز سرم با روش اورتوتولوئیدین اندازه گیری شد.
نتایج نشان داد که عصاره به صورت وابسته به دوز r=0.44, P=0.00 گلوکز سرم را کاهش و با دوز 4 گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن بیشترین اثر را دارد. این دوز توانست غلظت گلوگز سرم را از 44±574 به 35±354 میلی گرم درصد میلی لیتر خون پایین آورد (P=0.0000001).
نتیجه نهایی: نتایج بررسی مشخص می کند که عصاره تتراکلرور کربنی بذر شنبلیه حاوی ماده پایین آورنده گلوکز خون است و می توان با تخلیص و شناسایی ماده موثره، به منظور تهیه ترکیب دارویی که در حیوانات دیابتی وابسته به انسولین از راه دهان مصرف و مانند انسولین عمل می کند اقدام کرد.

هیپوکلسمی یکی از اختلالات شایع متابولیک دوران نوزادی است. شیوع آن در نوزادان زودرس تا 30 درصد گزارش شده است. هیپوکلسمی با توجه به زمینه سازی برای بسیاری از مشکلات دوران نوزادی و عوارض دراز مدت قابل توجه آن مانند عقب ماندگی ذهنی افت تحصیلی ناتوانی جسمی و... از اهمیت قابل ملاحظه ای برخوردار است. در مطالعه حاضر تاثیر تزریق کلسیم گلوکونات در پیشگیری از بروز هیپوکلسمی در نوزادان پره ترم مورد بررسی قرار گرفته است.
در این پژوهش که بصورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده کنترل دار دو سوکور انجام گرفت 80 نوزاد زودرس (سن حاملگی کمتر از 37 هفته ازاولین روز آخرین قاعدگی مادر) در دو گروه 40 نفری آزمون و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. پس از نمونه گیری ساعت اول به گروه آزمون 1ml/kg کلسیم گلوکونات 10% تزریق شد (رقت 0.5) و به گروه کنترل همان مقدار نرمال سالین بصورت تک دوز وریدی تزریق گردید و در ساعات 24 و 48 و 72 پس از تولد غلظت کلسیم کل سرم مورد سنجش قرار گرفت.
یافته های مطالعه بروز هیپوکلسمی در گروه دریافت کننده کلسیم گلوکونات را 16 نوزاد (40 درصد) و در گروه کنترل 22 نوزاد (55 درصد) نشان داد (P>0.05) در نوزادان دچار هیپوکلسمی؛ هیپوکلسمی علامت دار در گروه آزمون 4 نوزاد (25 درصد) و در گروه کنترل 9 نوزاد (40.9 درصد) بود (P>0.05).
نتیجه نهایی: نتایج بررسی حاضر نشان داد که تزریق وریدی تک دوز کلسیم گلوکونات در بدو تولد در پیشگیری از بروز هیپوکلسمی علامتدار و بدون علامت در نوزادان زودرس موثر نمی باشد. اگرچه از نظر بالینی قابل ملاحظه است.

رینوسینوزیت حاد و مزمن یکی از شایعترین بیماری ها در سطح جهان بوده و پولیپوزیس یکی از عوارض رینوسینوزیت مزمن آلرژیک یا التهابی محسوب می شود. هدف از این مطالعه تعیین همراهی پولیپوزیس با رینوسینوزیت مزمن در بیمارانی است که تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار گرفته اند.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی 192 بیمار مبتلا به رینوسینوزیت مزمن که طی سالهای 79 تا 82 در بیمارستان امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی همدان تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار گرفته بودند بررسی شده اند. تمامی بیمارانی که با شکایت های مربوط به رینوسینوزیت مزمن مراجعه می کردند توسط متخصص گوش و حلق و بینی معاینه شده سپس در صورتیکه علایم بالینی شواهدی از رینوسینوزیت مزمن را نشان می داد پس از درمانهای مناسب علاوه بر آندوسکپی تشخیصی و سی تی اسکن کرونال استاندارد از بینی و سینوسهای پارانازال، در صورت وجود اندیکاسیون جراحی تحت عمل جراحی آندوسکوپیک سینوس قرار می گرفتند. سپس بیمارانی که دارای پولیپ بودند تا یکسال پیگیری شده و از نظر عود پولیپ بررسی می شدند و اطلاعات مربوطه در چک لیست ثبت و نتایج توسط برنامه SPSS آنالیز می شد.
در این مطالعه شیوع پولیپ در بیماران با رینوسینوزیت مزمن 77 نفر 40% بود. از این تعداد 63.6% مرد و 36.3% زن و میانگین سن بیماران مبتلا به پولیپوزیس 39.2 سال بود. شایعترین سینوس درگیر اتمویید قدامی و بعد از آن سینوس ماگزیلر بود. 43% بیماران سابقه ای از آلرژی را ذکر کرده اند. پس از یکسال پیگیری، میزان عود مجدد پولیپوزیس 6.6% بود.
نتیجه نهایی:با توجه به اینکه درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن دارای پولیپوزیس بوده و با توجه به علایم آزار دهنده پولیپ بینی و عوارض شدید ناشی از آن و عدم وجود یافته های رادیولوژیک مثبت دال بر وجود پولیپوزیس در بعضی از بیماران نقش اندوسکوپی تشخیصی بینی بویژه در اولین مراحل مراجعه بیماران جهت رسیدن به تشخیص سریعتر بارز بوده و تسریع در جراحی آندوسکوپیک این ضایعات نیز مورد تاکید می باشد.

فوزاریوزیس بیماری قارچی سیستمیک با اهمیتی می باشد که اغلب توسط فوزاریوم سولانی ایجاد می شود و نسبت به درمان مقاوم است. تهیه آنتی ژن مناسب از فوزاریوم سولانی در تشخیص فوزاریوزیس توسط تستهای سرولوژیک می تواند مفید باشد. این مطالعه به منظور تهیه آنتی ژن سوماتیک از فوزاریوم سولانی انجام شد، آنتی ژن تهیه شده به دنبال تزریق به خرگوش منجر به پیدایش آنتی بادی گردید.
در این مطالعه تجربی از سویه UAMH 7419 فوزاریوم سولانی جهت استخراج آنتی ژن استفاده شد. عصاره آنتی ژنتیک مورد استفاده از طریق کشت متحرک و خرد کردن میسلیوم سویه UAMH 7419 فوزاریوم سولانی بدست آمد و پاسخ آنتی بادی بدنبال تزریق آنتی ژن عصاره سوماتیک به خرگوش از طریق تستهای CIE (Counter Immunoelectrophoresis) و الایزا بررسی گردید و همچنین آنتی ژن سوماتیک فراکشنه شد.
بدنبال اجرای کشت متحرک و خرد کردن میسلیوم و فراکشنه کردن عصاره سماتیک سویه UAMH 7419 فوزاریوم سولانی دو جز آنتی ژنیک متفاوت تحت عنوان آنتی ژن خام و فراکشن های آنتی ژنتیک بدست آمد. فراکشن های آنتی ژنتیک در مقایسه با آنتی ژن خام پاسخ های ایمونولوژیک موثرتری ایجاد نمود که از طریق تست الیزا مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجه نهایی: دسترسی به منابع آنتی ژنیک مناسب در جهت شناسایی سرولوژیک بیماری های قارچی فرصت طلب نقش بسزایی را ایفا می نماید.

تزریق انسولین راه جدی مبارزه با عوارض دیابت شیرین تیپ I وابسته به انسولین می باشد. امروزه در تعدادی از آزمایشگاه های دنیا. محققین به دنبال درمان کامل این بیماری از طریق پیوند (Transplantation) سلولهای ترشح کننده انسولین موجود در جزایر لانگرهانس پانکراس می باشند. بهمین منظور این مطالعه با هدف درمان دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین به وسیله قرنطینه ایمنی سلولهای جزایر لانگرهانس از طریق پیوند در موشهای صحرایی نر صورت گرفت.
در این مطالعه تجربی بافت دهنده در هر مرحله کاری از شش سر موش های صحرایی ویستاز نر بالغ با وزن 250-300gr (90-75 روزه) تامین شد. پیوند در راتهایی که 4-2 هفته قبل از پیوند توسط تزریق 60 mg.kg استرپتوزوتوسین بصورت داخل رگی (Intravenous) مبتلا به دیابت شده بودند صورت گرفت. تکنیک پیوند سلولهای جزایر لانگرهانس به صورت داخل کپسولی ((Encapsulation در غیاب مهار کننده های ایمنولوژیکی برای حمایت بافت پیوند شده در مقابل سیستم ایمنی گیرنده پیوند (میزبان) راهی تازه برای موفقیت در این مسیر می باشد.
طبق این پروسه جزایر می توانند در یک غشا نیمه تراوای طبیعی و یا مصنوعی احاطه شوند که اجازه رسیدن غذا و اکسیژن را به جزایر لانگرهانس و همچنین رها شدن انسولین را به درون جریان خون می دهد و همزمان باعث ایجاد سد مکانیکی جدا کننده سلولهای ایمنی بالقوه مخرب و آنتی بادی ها از سلولهای جزایر و پس زده شدن پیوند می گردد.
نتیجه نهایی: پیوند سلولهای جزایر لانگرهانس خالص شده به زیر پوست بیضه و یا به داخل فضای صفاقی که یک پیوند ایمنوایزوله طبیعی می باشد بصورت پایدار و به سرعت حالت دیابتی را کنترل می کند.

کلستاز یا یرقان انسدادی نوعی بیماری کبدی است که با تجمع اسیدهای صفراوی، افزایش تونس اوپیوئیدهای درونساز، نیتریک اسکاید و سینوکین ها در پلاسما همراه است. از آنجاییکه این پیامدها میتوانند روی هورمون های جنسی تاثیر بگذارند و بلحاظ اینکه باروری مناسب نتیجه توازن فیزیولوژیک هورمون های جنسی می باشد. این مطالعه به تعیین تغییرات احتمالی هورمون های گنادوتروپین و پارامترهای اسپرم در موش کلستاتیک پرداخته است.
برای این مطالعه تجربی سه گروه و در هر گروه هشت سر موش صحرایی بکار برده شد: شاهد (بدون جراحی) شاهد جراحی یا شم (جراحی بدون انسداد مجرای صفراوی) و گروه کلستاتیک (جراحی همراه با انسداد مجرای صفراوی). سه هفته بعد از انجام جراحی غلظت سرمی هورمون های FSH و LH توسط روش ایمونورادیومتریک اسی و پارامترهای اسپرم با استفاده از میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد.
نتایج این پژوهش بیانگر کاهش معنی دار هورمون های FSH و LH در گروه کلستاتیک نسبت به گروه های شاهد و شاهد - جراحی بوده است P<0.05)) ولی تغییر معنی داری در پارامترها و مورفولوژی اسپرم گروه کلستاتیک نسبت به گروه های دیگر مشاهده نشده است(P>0.05). نتیجه نهایی: یرقان انسدادی حاد باعث کاهش هورمون های گنادوتروپینی شده ولی تاثیر معنی داری روی پارامترهای اسپرم نداشته است از نتایج این مطالعه حدس زده می شود که اسپرماتوژنز سلول های زاینده بیضه موشهای بالغ تنها وابسته به هورمون های گنادوتروپین نیست بلکه فاکتورهای دیگری نیز ممکن است دخالت داشته باشند.

امروزه اهمیت شیردهی انحصاری با شیر مادر در رشد و بقای کودک و نقش آموزش در ارتقا فرهنگ شیردهی بر کسی پوشیده نیست. اکثر فعالیتهای آموزشی که تاکنون در این زمینه انجام شده در جهت آموزش مادران در دوران پس از زایمان و اجرای طرح هم اتاقی مادر و کودک (Roomming in) بوده است. در بررسی حاضر سعی شده میزان اثر بخشی آموزش حضوری و غیر حضوری شیردهی قبل از زایمان مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.
در این مطالعه که از نوع کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده می باشد 108 زن باردار در گروه سنی 20 تا 30 سال و در ماه های 8 و 9 حاملگی با حداقل تحصیلات دیپلم، اول زا و فاقد بیماری سیستمیک که به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا افراد مورد مطالعه به دو گروه 54 نفری تقسیم شدند و یک گروه تحت آموزش حضوری (سخنرانی، نمایش فیلمهای آموزشی، اسلاید، پرسش و پاسخ) و گروه دیگر تحت آموزش غیر حضوری(ارایه جزوه آموزشی که حاوی همان مطالب آموزش حضوری بود) قرار گرفتند و سپس هر دو گروه به مدت 6 ماه بعد از زایمان از نظر میزان شیردهی انحصاری تحت پیگیری قرار گرفتند.
طبق نتایج حاصله از این پژوهش میزان شیردهی انحصاری در 6 ماه اول زندگی از 56.6% در گروه آموزش غیر حضوری به 82.7% در گروه آموزش حضوری افزایش نشان می داد که از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری می باشد ((P<0.05.
نتیجه نهایی: روش آموزش حضوری نسبت به آموزش غیر حضوری در زمان بارداری بر افزایش شیردهی انحصاری با شیر مادر تاثیر بیشتری دارد.

سالمونلاها از مهمترین باکتری های خانواده انتروباکتریاسه هستند که موجب عفونتهای سیستمیک در انسان و حیوانات میشوند. هدف از این مطالعه جداسازی و تایپینگ سالمونلاهای تیفوییدی با روش پلی اکریل آمید ژل الکتروفروزیس SDS-PAGE و مقایسه آن با روش سروتایپینگ میباشد.
در این مطالعه توصیفی - مقطعی تعداد یکصد مورد سالمونلا که از آزمایشگاه های مراکز درمانی شهر همدان جمع آوری شده بود به همراه 4 سویه رفرانس سالمولا و 5 سویه رفرانس دیگر از خانواده انتر و باکتریاسه مورد آزمایش قرار گرفتند. سروتایپینگ نمونه ها با آنتی سرمهای منووالان بیومریو و دیفکو انجام گرفت و الکتروفورز پروتئینهای ساختمانی آنها نیز در ژل 10% پلی آکریل آماید انجام گرفت. پس از رنگ آمیزی ژل ها با آبی کوماسی، اوزان مولکولی باندهای حاصل از الکتروفورز سویه های مورد مطالعه با استفاده از منحنی مربوط به باندهای حاصل از پروتئین های استاندارد مشخص گردید و توسط دستگاه دنسیتومتر مورد آنالیز قرار گرفتند.
از یکصد مورد سالمونلای جدا شده از بیماری 43 مورد (43%) مربوط به سالمونلاتیفی، 20 مورد (20%) سالمونلاتیفی موریوم، 12 مورد (12%) سالمونلاپاراتیفی B 10 مورد (10%) سالمونلاپاراتیفی C و یک مورد سالمونلاپاراتیفی A و بقیه نیز غیر تیفوییدی بودند. در روش الکتروفورز باندهای پروتئینی زیادی از مولکولهای بزرگ بیش از 220 کیلو دالتون (Kda) تا مولکولهای کوچک کمتر از 18.5 کیلو دالتون بدست آمد که به خوبی باعث تمایز سویه ها از یکدیگر گردید و براین اساس سالمونلا تیفی به 5 زیر گروه و سالمونلا پاراتیفی B و C هر کدام به 3 زیر گروه تقسیم شدند. همچنین الگوی پروتئینی سویه های رفرانس سالمونلا اختلاف عمده ای با الگوی پروتئینی سویه های رفرانس انتروباکتریاسه از خود نشان دادند. با این حال یک باند پروتئینی مشترک در ناحیه 43 کیلو دالتون در مقایسه با الگوی پروتئینی سویه های رفرانس انتروباکتریاسه مشاهده گردید.
نتیجه نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که تخلیص پروتئینهای محلول در آب سالمونلاها به بکارگیری تکنیک SDS-PAGE میتواند بعنوان یک روش مطمئن تر از روش سروتاپینگ در طبقه بندی و تایپینگ این ارگانیسمها مورد استفاده قرار گیرد. با این حال تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا این روش بتواند جایگزین روش های سروتایپینگ گردد.

مالتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های دمیلینه کننده محسوب می شود که با التهاب و تخریب پوشش میلین اعصاب مرکزی بصورت ظهور پلاکهای پاتولوژیک مشخص می شود. روش های پاراکلینیکی متعددی در تشخیص بیماری وجود دارد که یکی از آنها روش تشخیصی MRI می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تظاهرات بالینی و یافته های MRI در 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.
در این مطالعه که بصورت توصیفی مقطعی به انجام رسید 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بستری در بخش نورولوژی بیمارستان سینا همدان در طی 4 سال (از سال 1378 تا 1382) مورد بررسی قرار گرفتند. تظاهرات بالینی و نتایج حاصل از معاینات فیزیکی بیماران، سن، جنس، سابقه فامیلی ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس. سابقه ابتلا به بیماری های شدید عفونی و بیماری های روانی و رفتاری جمع آوری گردید. همچنین خصوصیات پلاکهای مالتیپل اسکلروزیس از لحاظ اندازه، تعداد و نحوه پراکندگی آنها در MRI بیماران مورد بررسی قرار گرفت و این خصوصیات با شدت علایم بالینی بیماری تطابق داده شد. اطلاعات بدست آمده از طریق نرم افزار آماری EP16 و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردید.
بین شدت تظاهران بالینی و دو شاخص سن کم (میانگین سنی 25 سال) و سابقه مثبت ابتلا به بیماری شدید عفونی رابطه معنی دار آماری وجود داشت (به ترتیب P=0.00001 و P=0.00005) اما بین تظاهرات شدید بیماری و خصوصیات پلاکهای مالتیپل اسکلروزیس در MRI بیماران سابقه فامیلی ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس و سابقه ابتلا به بیماری های روانی و رفتاری در بیماران رابطه معنی داری مشاهده نشد. تظاهرات بالینی در هر دو جنس (32 زن و 6 مرد) نیز عموما بصورت خفیف ظهور نموده بود.
نتیجه نهایی: پیش بینی شدت علایم بیماری مالتیپل اسکلروزیس از روی مطالعه MRI و پیش بینی تغییرات MRI از روی شدت علائم بیماری میسر نمی باشد و مطالعه هر دو معیار بطور همزمان در ارزیابی بیماری و تشخیص مراحل آن ضروری است.

ادم خونریزی دهنده حاد شیرخوارگی: بیماری نادر و حاد پوستی است که در سنین چهار ماهگی تا 2 سالگی دیده می شود و مشخصات بالینی آن شامل ضایعات پوستی پورپوریک به قطر چند میلیمتر تا چند سانتیمتر می باشد. درگیری سیستمیک در آن نادر است. سیر بیماری خوش خیم بوده و به صورت خود بخود در عرض 1-3 هفته بهبود می یابد.
معرفی بیمار: یک دختر 22 ماهه مبتلا به ادم خونریزی دهنده حاد شیرخوارگی را معرفی می کنیم که به دلیل ضایعات پوستی پوپوریک صورت، گوش ها و اندام های تحتانی که به طور ناگهانی ظاهر شده بودند در بخش بستری شد. از نظر آزمایشگاهی CBC، کمپلمانها، الکترولیتها و کراتینین سرم نرمال بودند. همچنین ANA منفی و تست های انعقادی طبیعی گزارش شدند. ESR برابر با 45 mm/h بود و آزمایش ادرار و مدفوع نکته ای نداشت. بیمار بدون مشکل خاصی خود به خود بهبودی یافت.
نتیجه نهایی: با توجه به حاد بودن ضایعات پوستی و حال عمومی خوب بیمار و یافته های آزمایشگاهی برای وی تشخیص ادم خونریزی دهنده حاد شیرخوارگی گذاشته شد.

شایعترین بدخیمی کیسه صفرا نئوپلاسمهای برخواسته از پوشش اپی تلیال کیسه صفرا می باشد ولی آسکوآموس سل کارسینوما بسیار نادر است.
معرفی بیمار: به دنبال کله سیستکتومی زن 60 ساله ای که در سونوگرافی هیدروپس کیسه صفرا مطرح شده بود. در نمای ماکروسکوپی کیسه صفرا نمای آتروفیک و قهوه ای رنگ داشت که در فضای داخلی آن ضایعه ی تومورال پایه داری بارنگ کرم و با قوام الاستیک به ابعاد 0.5x1x2 سانتی متر جلب نظر می نمود. در بررسی میکروسکوپی آن یک نمونه خالص و تمایز یافته اسکوآموس سل کارسینوما تشخیص داده شد.
نتیجه نهایی: این مورد اولین گزارش اسکوآموس سل کارسینومای کیسه صفرا از استان همدان بوده که میزان فراوانی آن %2.8 از کل بدخیمی های کیسه صفرا در ایران می باشد. این مورد می تواند در هیستوژنز اسکوآموس سل کارسینومای کیسه صفرا مورد استفاده قرار گیرد.